ΖΑΚΥΝΘΟΣ
ΖΑΚΥΝΘΟΣ, είναι ο τίτλος αυτού του Φωτογραφικού Οδοιπορικού λευκώματος που έγραψε με πολλή αγάπη η Διονυσία Πόθου- Αλεξιάδη.
Το λεύκωμα αυτό, δεν το έχω ακόμη ξεφυλλίσει ( περιμένω να το παραλάβω από μέρα σε μέρα), από την πρώτη στιγμή όμως, με γοήτευσαν οι εξαιρετικές φωτογραφίες του που σε καλούν να εξερευνήσεις τις ίδιες μαζί με το μαγευτικό νησί από όπου προέρχονται καθώς και όσα αναφέρει η ίδια η συγγραφέας.
Η Διονυσία Πόθου- Αλεξιάδη αναφέρει χαρακτηριστικά:
"Γεννήθηκα στη Ζάκυνθο, το μυροβόλο νησί του Ιονίου, όπου οι άνθρωποι - γλεντζέδες, ταξιδευτές, ονειροπόλοι, γεμάτοι ρυθμό, φανατικοί λάτρεις της μουσικής και της ποίησης - ζουν μεταξύ του ονειρικού Ομηρικού βασιλείου του Οδυσσέα, της βενετσιάνικης αρχοντικής αύρας και της φιλελεύθερης κουλτούρας του Νέου Ελληνισμού. Ακροβατούν μεταξύ του ένδοξου χθες και της σημερινής πραγματικότητας.
Λίκνο μου είναι το Μέσω Γερακαρίο. Στη κοινωνία του, μικρή σε αριθμούς , λιτή σε ανάγκες, αφοσιωμένη στις παραδόσεις, υπερήφανη για τα έργα των μελών της, έζησα τα πρώτα παιδικά μου χρόνια «θησαυροφυλάκιο της ζωής μου», σε μια γνήσια και αυθεντική εποχή, πιστή στις αξίες που η ίδια μου δίδαξε.
Η φύση της Ζακύνθου και οι ομορφιές της, το απέραντο και βαθύ γαλάζιο της θάλασσας της, το χρυσοπράσινο των φύλλων των ελαιώνων της από τις ακτίνες του ήλιου, οι ευωδίες των ανθισμένων περιβολιών της, οι φεγγοβόλες νύχτες της, οι παφλασμοί των κυμάτων στις παραλίες της, οι ήχοι των μαντολινάτων και οι μελωδίες των κανταδόρων της στις γειτονιές της, μ' έκαναν να λατρέψω αυτό τον ευλογημένο τόπο και ν' αφοσιωθώ σ' αυτόν ψυχικά και πνευματικά, προσφέροντας του το παρόν Λεύκωμα, που ελπίζω να είναι η αρχή.
Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται σε αυτό, είναι αποτέλεσμα μιας πολύμηνης «συναισθηματικής» φωτογράφησης για την πατρίδα μου. Μιας επίπονης περιπέτειας μου στις παραλίες, τα λιβάδια, τα ορεινά και πεδινά μέρη, τα χωριά και την πρωτεύουσα της.
Μαζί με τη φύση φωτογράφισα και μνημεία της ιστορίας της πατρίδος μου, όσα έτυχαν στο μαραθώνιο οδοιπορικό μου στο νησί. Απομεινάρια του αρχαίου ένδοξου παρελθόντος της, αρχαιοελληνικές κολώνες και εκκλησίες με σπάνιας ομορφιάς καμπαναριά που σώζονται μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 1953.
Στο φωτογραφικό μου Λεύκωμα υπάρχει η εναλλαγή του παροδικού με το μόνιμο, του απαλού και του φθαρτού με το τραχύ και το άφθαρτο.
Ελπίζω ο αναγνώστης και θεατής του Λευκώματος να ζήσει το ταξίδι που του προσφέρω στο «Fior de Levante", με τις συγκινήσεις που δημιουργούν τα επιλεγμένα από εμένα τοπία και μνημεία, αρχίζοντας από την ανατολική πλευρά του νησιού και κάμπο, προχωρώντας βόρεια και μετά δυτικά, νότια και καταλήγοντας στη χώρα της Ζακύνθου."
Αν το έχεις διαβάσει ήδη ή σκέφτεσαι να το διαβάσεις σύντομα, μπορείς - αν θέλεις- να μου στείλεις τη γνώμη σου στο lifetalksmag@gmail.com